Czym różni się hybryda od hybrydy plug-in?

Do niedawna użytkowanie samochodu osobowego łączyło się z generowaniem do środowiska bardzo dużej ilości zanieczyszczeń, będących skutkiem ubocznym spalania paliwa. Problem ten zauważyli producenci samochodów osobowych i postanowili go rozwiązać. Pionierem myśli o proekologicznym podejściu względem transportu osobowego była marka z kraju kwitnącej wiśni – japońska Toyota.

Model Prius wprowadzony do sprzedaży w 1997 roku to pierwszy dostępny dla klienta masowego samochód hybrydowy, który zachwycił ówczesnych klientów niskim spalaniem i marginalnym wpływem na środowisko naturalne. W tamtym czasie jednak ceny paliw były na tyle niskie, że pojazd był traktowany jako swoista ciekawostka, nie zaś alternatywa dla tradycyjnych silników spalinowych.

W rozwoju hybryd uczestniczyła także marka Honda, która pokazała światu konkurencyjny model Insight. Za realny początek dużej popularności aut z napędem alternatywnym można przyjąć koniec pierwszej dekady 2000 roku, kiedy to rosnące ceny paliw wymusiły na kierowcach zmianę swoich nawyków oraz, co za tym idzie, także pojazdów.

Wspomniany wyżej Prius to pierwszy samochód hybrydowy o klasycznej konstrukcji HEV (Hybrid Electric Vehicle), która od czasu premiery nie zmieniła się zbyt wiele. Poprawiła się co prawda efektywność i trwałość tego rozwiązania, lecz zasada działania w dalszym ciągu jest taka sama, jak przed ponad dwiema dekadami.

Klasyczne hybrydy są wyposażone w standardowy silnik spalinowy wspomagany przez niewielką, lecz bardzo pomocną jednostkę elektryczną z akumulatorem. Jest praktycznie bezobsługowa – kierowca dowiaduje się o jej istnieniu w zasadzie wyłącznie przez niższe zużycie paliwa i większą moc. To elektronika pokładowa decyduje o tym, w jakim stopniu energia elektryczna zgromadzona w akumulatorach zostanie zużyta np. na przyspieszenie czy zasilenie odbiorników prądu na postoju.

Silnik elektryczny w hybrydzie wpływa na parametry użytkowe danego samochodu. Widać to doskonale przede wszystkim po spalaniu. Mimo stosunkowo niewysokiej mocy jednostka elektryczna zauważalnie wspomaga auto w trakcie jazdy, np. w chwili intensywnego przyspieszania, kiedy to zmniejsza spalanie i poprawia parametr przyspieszenia.

Energię zgromadzoną w akumulatorach komputer pokładowy może wydatkować także do zasilenia odbiorników elektrycznych, np. oświetlenia, ogrzewania lub klimatyzacji w trakcie postoju, jak i do wielokrotnego uruchamiania silnika spalinowego wyposażonego w system start-stop. Co ważne, akumulator jest stosunkowo niewielki i ma przez to niedużą pojemność, dlatego klasyczna hybryda może pokonać w trybie elektrycznym nie więcej niż kilka kilometrów. Silnik elektryczny wpływa jednak znacząco na średnie spalanie, a tym samym na koszty użytkowania samochodu i jego osiągi.

Hybrydy plug-in mają już zupełnie inną charakterystykę pracy. Co prawda w dalszym ciągu, podobnie jak klasyczna hybryda, są wyposażone w silnik spalinowy wspomagany jednostką elektryczną – tutaj jednak podobieństwa się kończą, a zaczynają różnice. Hybrydy typu plug-in są wyposażone w znacznie większe akumulatory i zdecydowanie mocniejsze, wydajniejsze silniki elektryczne, które otwierają przed ich użytkownikami wiele nowych możliwości.

Bardzo duża ilość energii znajdującej się w akumulatorach sprawia, że hybryda typu plug-in może spalać marginalne ilości paliwa, a przy tym także cechuje się ponadprzeciętnymi osiągami, dostępnymi niegdyś wyłącznie w wielokrotnie mocniejszych autach spalinowych.

Warto jednak mieć na uwadze fakt, że w ich przypadku do ładowania niezbędne jest skorzystanie z zewnętrznego źródła energii. W stosunku do zwykłych hybryd model typu plug-in należy podłączyć np. do gniazdka z domowej sieci w celu uzupełnienia braków energii w pojemnych i dużych akumulatorach. Z tego względu napęd hybrydowy plug-in wymusza na kierowcach zmianę pewnych nawyków. Są one jednak bardzo opłacalne z punktu widzenia kosztów ponoszonych na stacji benzynowej.

W hybrydach typu plug-in można wyłączyć standardowy silnik spalinowy i przejechać nawet kilkadziesiąt kilometrów na skumulowanej energii w akumulatorach. Nierzadko hybrydy ładowane ze standardowego gniazdka mogą działać jak pełnoprawny samochód elektryczny np. na krótkich odcinkach.

Układ napędowy typu plug-in niesie ze sobą szereg różnych korzyści dla kierowców. Absolutną podstawą jest oczywiście niższy koszt użytkowania auta w stosunku do typowego samochodu spalinowego. Spalanie może w sprzyjających warunkach osiągać wartości rzędu 1-3 l/100 km lub mniej, szczególnie wtedy, gdy poruszamy się głównie w korkach. Samo ładowanie takiego napędu z domowego gniazdka jest proste i szybkie – wystarczy pasujący kabel podłączyć do gniazda ładowania znajdującego się na karoserii wybranego modelu samochodu, wcześniej instalując odpowiednią stację.

Wspomaganie pracy silnika spalinowego ma także inną zaletę – lepsze osiągi. Silnik elektryczny ma wysoki moment obrotowy, który wspomaga auto w kluczowych momentach wyprzedzania lub ruszania spod świateł. Jazda hybrydą plug-in w zasadzie niczym się nie różni od tradycyjnego auta.

Podobnie jak w przypadku standardowej hybrydy, akumulatory w modelach typu plug-in również ładują się w chwili odpuszczania gazu przy użyciu silnika spalinowego tj. poprzez odzyskiwanie energii kinetycznej.

Wielu klientów planujących zakup nowego samochodu z pewnością zauważy wyższą niż dotychczas popularność aut takich jak hybrydy plug-in i warianty klasyczne. Fakt ten nie powinien jednak dziwić. Coraz wyższe ceny paliw i bardziej rygorystyczne normy emisji spalin sprawiają, że producenci odwracają się od aut z konwencjonalnym napędem na rzecz modeli wspomaganych jednostką elektryczną.

Wiemy już, czym się różni hybryda od plug-in, nie wiemy natomiast, jakie słabe strony mają oba rozwiązania. Największą wadą klasycznych wariantów jest spalanie niewiele niższe niż w przypadku aut na standardowy napęd konwencjonalny. Niewielka moc elektrycznej jednostki oraz akumulatory o nikłej pojemności wspomagają samochód w bardzo małym stopniu.

Hybryda plug-in z kolei może być nieco mniej komfortowa w użytkowaniu, gdyż wymaga dostępu do sieci elektrycznej, o którą ciężko np. w przypadku mieszkań w bloku. Co prawda coraz więcej deweloperów przewiduje w swoich najnowszych inwestycjach stacje ładowania samochodów elektrycznych, z dostępem do gniazdka mają jednak problem osoby, które mieszkają na starych i niezmodernizowanych blokowiskach. Wówczas auta z mocnym silnikiem elektrycznym nie są korzystną inwestycją.

Zdecydowanie tak! Korzyści płynące z reklam aut pracujących w trybie hybrydowym mają duże odzwierciedlenie w rzeczywistości i w praktyce faktycznie przyczyniają się do niższych kosztów eksploatacji auta i mniejszego wpływu na środowisko naturalne. Auto elektryczne cechują się znacznie wyższą ceną, przez co mało osób może pozwolić sobie na ich zakup. Z kolei hybrydy plug-in są od nich znacznie tańsze, a dla ostatecznego klienta mają podobną ilość istotnych zalet.

Czy warto zrezygnować z silnika benzynowego na rzecz ekologicznego napędu alternatywnego? Teraz już tak – współczesne auta wyposażone w jednostkę elektryczną pozwalają na tryb całkowicie automatyczny i konkurują na niektórych polach z samochodem elektrycznym.

Koszt zakupu aut hybrydowych zmniejsza się z roku na rok, a wraz z coraz lepszymi i wydajniejszymi silnikami elektrycznymi rosną także oszczędności. Spada również czas ładowania. Co ciekawe, auto hybrydowe może spalać jedynie od 1 do 3 l/100 km.

Coraz więcej osób doskonale wie czym się różni hybryda od plug-in, niewielu jednak ma świadomość tego, które rozwiązanie będzie lepsze. Jeśli masz gdzie ładować swój samochód hybrydowy – wybierz wersję plug-in, a jeśli nie, zdecyduj się na model o klasycznej, bezobsługowej konstrukcji.

Hybryda plug-in i wersja klasyczna mają wiele zalet. Wśród nich można wymienić oszczędność, doskonałe osiągi, możliwość wjazdu do zielonych stref czy poruszania się po wyznaczonych pasach ruchu. Ponadto zakup auta, które wymaga zewnętrznego źródła prądu, może okazać się znacznie tańsze dzięki wielu programom rządowym, np. Mój Elektryk.